دوبرمن پینچر (Doberman Pinscher) که به اختصار دوبرمن هم گفته می‌شود یکی از معروف‌ترین سگ‌های پرورش یافته به‌دست انسان است و از نظر تیز هوشی و هشیاری شناخته شده‌است، اغلب به عنوان سگ گارد یا سگ پلیس استفاده می‌شود. این سگ در سال 1890 توسط کارل فردریش لوئیس دوبرمن پرورش یافت.
تاریخچه
دوبرمن پینچر برای اولین بار در سال 1890 در شهر آپلدا در ایالت تورینگن در آلمان توسط کارل فردریش لوئیس دوبرمن پرورش یافت.
لوئیس دوبرمن مسئولیت خطرناک جمع‌آوری مالیات را در شهر آپلدا بر عهده داشت و همچنین دسترسی به محل پرورش سگ‌های این شهر داشت و به نژادهای زیادی دسترسی داشت. هدف او بوجود آوردن نژادی برای محافظت در حین کا رکردن و جمع‌آوری مالیت در مقابل سارقان بود. سگ مورد نظر او ترکیبی از قدرت، وفاداری، هوش و درندگی بود.
بعدها فیلیپ گروئنینگ و اوتو گالر کارهای لویس دوبرمن را ادامه دادند تا به نژادی که امروز شاهد آن هستیم رسیدند.
پرورش دهندگان اعتقاد دارند که این نژاد از ترکیب نژداهای زیادی بوجود آمده که چندین مورد آن عبارتنداز:
the German Pinscher, the Beauceron, the Rottweiler, the Thuringian Sylvan Dog, the black Greyhound, the Great Dane, the Weimaraner, the German Shorthaired Pointer, the Manchester Terrier and the Old German Shepherd Dog
ترکیب دقیق از نژادهای استفاده شده امروزه ناشناخته‌است. تنها مدارک باقی‌مانده نشان از ترکیب دو نژاد تازی گری‌هوند و Terrier Manchester دارد. همچنین اعتقاد وسیعی وجود دارد که مخزن ژنی دوبرمن از ژرمن شپرد قدیمی نشات می‌گیرد.
کتابی با عنوان “The Dobermann Pinscher” نوشتهٔ Philip Greunig که در سال 1939 منتشر شده شامل مطالعات زیادی از چگونگی بوجود آمدن این نژاد است.
بیولوژی
دوبرمن پینچر یکی از پرطرفدارترین نژادهای دست‌آموز سگ است و بسیار پرانرژی، هوشیار، بی‌باک، مطیع و مشکوک به غریبه‌ها اما با صاحب خود بامحبت، فرمانبردار و وفادار است. دوبرمن‌ها دیده‌بان و نگهبان خارق العاده‌ای هستند. همچنین در بسیاری از کشورها به دلیل وظایف اجتماعی که برعهده دارند یکی از شناخته شده‌ترین نژادهای سگ هستند. دوبرمن‌ها توانایی و استعداد خوبی در انجام اموری از جمله ردیابی، دیده‌بانی، نگهبانی، امور پلیسی، امور نظامی، جستجو و نجات، کار درمانی و رقابت‌های فرمانپذیری و محافظت را دارا هستند.
اخیرا پرورش‌دهندگان با روش‌های نوین توانسته‌اند کیفیت این نژاد را بهتر کنند و آن را بسیار پرانرژی‌تر و مناسب برای زندگی با خانواده‌ها کنند. اگرچه در بسیاری موارد آن‌ها را در بیرون از خانه نگهداری می‌کنند اما نتایج نشان می‌دهد نگهداری دوبرمن در خانه بهتر است. دوبرمن بسیار حساس به سرما است و برای نگهداری در خارج از خانه خیلی مناسب نیستند. این نژاد احتیاج به ورزش روزانه و منظم دارد ولی پوشش کوتاهش به مراقبت کمی احتیاج دارد.
ویژگی‌ها
ظاهر: دوبرمن دارای بدنی متوسط با ساختار بدنی قوی و عضلانی با خطوطی زیبا و خوش‌نقش در بدن و ظاهری مغرورانه. این نژاد در ابتدا به عنوان سگ محافظت پرورش داده می‌شد؛ بنابراین نرها باید بدنی عضلانی و قوی داشته باشند. ماده‌ها لاغر تر هستند اما نباید دوکی شکل باشند.
اندزه و وزن: دوبرمن سگی با اندازهٔ بزرگ است. که قد آن در نرها 66 تا 72 سانتی‌متر و در ماده‌ها 61 تا 68 سانتی‌متر. بدن دوبرمن به شکل مربع است؛ قد آن‌ها با طول‌شان برابر است. و طول سر، گردن و پاها باید در تناسب با بدنشان باشد. آن‌ها بدنی عضلانی، ورزشی، با استقامت و پرسرعت دارند. نژاد اروپایی دوبرمن بزرگ‌تر از نژاد آمریکایی آن است.
وزن استانداری برای این نژاد تعریف نشده اما یک سگ مطلوب باید سایز مناسب برای آمیزش و چالاکی و استقامت داشته باشه به طور معمول وزن در نرها بین 34 تا 45 کیلوگرم و در ماده‌ها بین 27 تا 41 کیلوگرم هست.
هوش: اگرچه روش‌های محاسبهٔ هوش سگ‌ها متفاوت است و اغلب نتیجه‌های مختلفی به‌دست می‌آید اما در بسیاری از مطالعاتی که پیرامون سگ‌ها در مواردی همچون تربیت‌پذیری، فرمان‌برداری، هوش، روابط اجتماعی و … انجام می‌شود، دوبرمن رتبه‌های بالا را به خود اختصاص داده‌است.
برای مثال، استندلی کورن، روان‌شناس، در کتاب هوش سگ‌ها دوبرمن را در رتبهٔ 5 بهترین نژادهای سگ قرار داد. همچنین در دو مطالعه‌ای که در سال 1980 و 1985 انجام شد، دوبرمن رتبهٔ 1 بهترین نژاد سگ را دریافت کرد. این رتبه براساس تربیت‌پذیری و فرمان‌بردای داده می‌شد.
دوبرمن در کنار سگ گله اسکاتلند (بوردر کالی), ژرمن شپرد، گلدن رتریور و پودل استاندارد در بیشتر رده‌بندی‌ها از بهترین نژادها هستند.
خشونت: براساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری، بین سال‌ّهای 1979 تا 1998، تعداد افرادی که در نتیجهٔ حملهٔ دوبرمن پینچر زخمی یا کشته شده‌اند کمتر از افرادی است که توسط ژرمن شپرد، روت‌ویلر، گرگی و مالاموت بوده‌است.
منبع: ویکی‌پدیا